วันเสาร์ที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2562

เบบี๋ของไนท์ #27 :: น่ารักชุบแป้งทอด

















          ทันทีที่เรนไขกุญแจเข้าไปก็พบกับกระต่ายจอมดื้อของเขานอนทอดมองจากบนเตียง​
อมยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะล็อกประตูเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครเข้ามาได้ ร่างสูงสาวเท้าเข้ามาอย่างเชื่องช้า​
ถึงขาจะยังเดินไม่ถนัดเพราะเจ็บแผลแต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคเลยสักนิด


          “ไหนว่าให้เรนช่วยเลือกไงครับ​ หืม?” เอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นไนท์กำลังกินเชอร์รี่​อย่างเอร็ดอร่อย​
ริมฝีปากบางยิ้มออกมาก่อนจะเอื้อมไปหยิบลูกเชอร์รี่​อีกก้านมาไว้ในมือ


          “ก็ไนท์หิวนี่นา” ลิ้นเล็กแลบออกมาเลียที่ลูกเชอร์รี่​อย่างอ้อยอิ่ง​ พร้อมกับที่ริมฝีปากจะค่อย​ ๆ​
อ้างับเจ้าผลไม้สีแดงเข้าไปในโพรงปาก


          ท่าทางที่ยั่วยวนของอีกฝ่ายทำให้เรนกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก​
กระต่ายของเขายันศอกไว้บนที่นอนนิ่มพลางมองอากัปกิริยา​ของคนตรงหน้า​
มือขาวชูลูกเชอร์รี่​ขึ้นก่อนจะโบกไปมาเชิงให้อีกคนมากินด้วยกัน


          “กินมั้ย? อร่อยนะ”


          เรนเดินไปหยุดตรงเตียงกว้างอย่างตกอยู่ในภวังค์​
น้ำเสียงหวานเหมือนสิ่งล่อลวงชั้นดีให้สติเขาแทบแตกกระเจิง​
ไหนจะน้ำหวานจากผลไม้สีแดงที่ไหลมาตามมุมปากสวยอีก​ 


          ใครทนได้ทนไป​ แต่เขาจะไม่ทน


          “ชวนเรน​ แต่ไนท์กินเอา​ ๆ​ แบบนี้​จะให้เรนกินยังไงล่ะครับ” 


          “กินยังไงดีนะ​ หาวิธีสิครับที่รัก​ อื้อ!”


          สิ้นประโยคนั้นเรนก็โถมตัวใส่คนตัวเล็กกว่าทันที​ ริมฝีปากได้รูปประทับลงที่อวัยวะ​เดียวกันของอีกคนแนบแน่น
​ก่อนที่จะใช้ลิ้นร้อนแหย่เข้าไปในโพรงปากหวาน​ ไล่กวาดชิมรสชาติ​ของเชอร์​รี่ในโพรงปากของไนท์​ 


          เจ้าของฉายากระต่าย​หิวร้องหึในลำคอก่อนจะงับลิ้นอีกคนเบา​ ๆ​ นั่นทำให้สติของเรนได้หลุดลอยไปทันที
เขาบดริมฝีปากร้อนใส่อีกคนไม่ยั้ง​ ไนท์เองก็เอียงปรับองศาให้เราได้แนบชิดกันมากขึ้น


          “อื้อออ” คนถูกจูบครางผะแผ่วออกมาเมื่อรู้สึกถึงอากาศที่จะหมดลงในไม่ช้า​ มือก็กำคอเสื้ออีกคนไว้แน่น​


          เรนรับรู้ได้ถึงที่คนตัวเล็กพยายามจะสื่อก็ค่อย​ ๆ​ ถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง​
น้ำสีใสเชื่อมทั้งสองไว้เป็นสายก่อนจะขาดออกจากกันเมื่อผละออก


          ยอมรับเลยว่าตอนนี้ไนท์โคตรจะเซ็กซี่​ ดวงตาฉ่ำน้ำปรือมองเขาด้วยแรงอารมณ์​
มุมปากสวยก็มีผลงานของเราสองคนประดับไว้อยู่​
จากความคิดตอนแรกที่เขาอยากจะถนอมคนรักไว้ได้ปลิวหายไปแล้ว​
อีกคนยั่วเก่งขนาดนี้เขายั้งแรงไว้ได้ก็เก่งมากแล้ว


          เรนเอื้อมไปหยิบเชอร์รี่​มาคาบไว้​พลางใช้สายตาร้อนแรงจ้องมองอีกคน​
ตอนนี้ตัวไนท์เริ่มขึ้นเป็นสีแดงน่ารัก​ จริง​ ๆ​ เขินแหละดูออก​แต่ก็ยังทำใจดีสู้เสือ​
เขายื่นใบหน้าไปใกล้อีกคนก่อนจะบีบแก้มให้อ้าปากออก


         เขาใช้ลิ้นดันลูกเชอร์รี่​เข้าไปในโพรงปากสวย​ ก่อนจะช่วยเคี้ยวผลไม้นั้นอย่างร้อนแรง​
ยิ่งตอนที่ไนท์กลืนน้ำหวานนั้นไปพร้อมครางออกมาเบา​ ๆ​ ก็ยิ่งทำให้เขาได้ใจ


          ผลักอีกคนนอนราบไปกับเตียงนุ่มทั้งที่ปากยังไม่ผละออกจากกัน​
ฝ่ามือร้อนลูบไล้ไปทั่วผิวกายนุ่มนิ่มบีบเฟ้นอย่างมันมือ​
ข้างที่ใส่เฝือกอยู่ก็หมายจะปัดจานเชอร์รี่​ให้พ้นทางแต่ว่าติดสายรั้งเฝือกไว้​
เขาจึงจำละมือจากผิวนุ่มเพื่อโยนสายนั้นทิ้งไปซะ


          มือซนเริ่มอยู่ไม่สุขนักเมื่อเริ่มไต่ลงต่ำไปเรื่อย ๆ ริมฝีปากร้อนก็ผละออกจากปากนุ่มของไนท์
แล้วพรมจูบไปทั่วลำคอขาวแทน เรนขบเม้มแน่นจนขึ้นเป็นสีแดงจาง ๆ
คนถูกกระทำร้องซี็ดออกมาเพราะรู้สึกเจ็บและรู้สึกแปลก ๆ ในเวลาเดียวกัน


          เรนยังคงดื่มด่ำกับซอกคอหอมนุ่ม เขาฝากรอยแดงไว้ทุกที่ที่เขาลากริมฝีปากผ่าน
มือข้างที่ว่างก็เลิกเสื้อยืดของไนท์ขึ้นก่อนจะย้ายความสนใจมาที่อกขาวแทน
ปากร้อนงับที่ยอดอกสีชมพูเบา ๆ แต่ก็ทำให้กระต่ายของเขาสะดุ้งได้


          “อื้ออ เรนอย่ากัด” เสียงหวานแหบพร่าเอ่ยท้วงขึ้นมาเมื่อคนบนร่างกัดยอดอกเขาจนดังกึ้ด
เรนจึงจูบซับเป็นการขอโทษไปในตัว
          
          ฝ่ามือใหญ่ล้วงเข้าไปในกางเกงนอนตัวบางก่อนจะลูบไล้ที่แครอทน้อยของอีกคนอย่างเอาใจ
ไนท์เชิดหน้าขึ้นเมื่อมือร้อนเริ่มกอบกำตัวตนเขาไว้และใช้นิ้วโป้งถูวนที่ส่วนปลาย


          “อ๊ะ ร เรน อื้อออ” ใบหน้าสวยส่ายไปมาบนเตียงสีขาวสะอาดตา มือก็จิกกับผ้าปูที่นอนแน่นจนยับยู่ยี่
ไนท์กัดริมฝีปากเพื่อกลั้นเสียงครางแต่คนตัวโตก็แกล้งให้เขาต้องปล่อยเสียงกระเส่าออกมาจนได้


           “ชอบมั้ย?” 


          “อื้อออ อย่า อ๊ะ แกล้ง” ไนท์ตีที่แขนคนขี้แกล้งเบา ๆ เมื่อมือใหญ่เร่งความเร็วจนตอนนี้เขาจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว
เรนผละออกจะอกขาวเพื่อมองความน่ารักของอีกคนก่อนจะหยุดการกระทำทุกอย่างลง
นั่นทำให้ไนท์บิดเร้ากว่าเดิมเพราะไม่ได้ปลดปล่อย


          ไนท์ขมวด​คิ้วแน่นพร้อมจ้องมองอีกคน​ เรื่องแกล้งเขานี่ชอบนัก​ ในเมื่อไม่ทำให้เขาทำเองก็ได้​ ถามว่าเขินมั้ย​
เขาเขินมากแต่เมื่ออารมณ์​อยู่เหนือทุกสิ่ง​นั่นก็เพียงพอแล้วที่ทำให้เขาลืมว่าเขินอายแค่ไหน


          ก็​นี่มันครั้งแรกของไนท์เลยนะ!


          เรนผิวปากอย่างถูกใจเมื่อแฟนตัวเล็กล้วงมือเข้าไปในกางเกงนอนพร้อมสานต่อสิ่งที่เขาทำค้างคาไว้​
เขายืดตัวขึ้นพร้อมถอดเสื้อออกด้วยมือเดียว​แล้วโยนทิ้งให้พ้น​ ๆ​ ไป​ก่อนจะจับมือเล็กให้หยุดการกระทำทุกอย่างลง


          “เรน​อย่าแกล้ง​ อึก​ นะครับ” ไนท์ส่งสายตาเว้าวอนมาให้นั่นทำให้อีกคนยกยิ้มอย่างชอบใจ​
เขาจับมือเล็กของคนรักมากุมไว้ก่อนจะประทับจูบเบา​ ๆ​ ที่หลังมือ


          ความอ่อนโยนที่อีกคนมอบให้นั้นทำให้ไนท์ระบายยิ้มออกมาอย่างจริงใจ​ 


          “เรนรักไนท์นะครับ”


          “อื้ม​ ไนท์ก็รักเรนนะ”


          เรนจูบที่ขมับอีกคนอย่างรักใคร่​ ก่อนที่ความอบอุ่นจะแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อน
เมื่อเขาอาศัยจังหวะขย้ำกระต่ายที่ไม่ทันระวัง​ ฝ่ามืออุ่นร้อนดึงกางเกงนอนตัวบางลงอย่างแรง
​ก่อนจะใช้ปากครอบครองตัวตนของคนรักเอาไว้ในโพรงปากอุ่น


          “อื้ออ!! ร​ เรน​ อ๊ะๆ​ ฮื่ออออ” ไนท์ครางแทบไม่เป็นภาษา​ ตอนนี้มันเสียวเกินที่จะกลั้นเสียงน่าเขินอายเอาไว้ได้อีก​
หอบหายใจเข้าถี่รัวเมื่อใกล้ถึงปลายทางแห่งความปรารถนา​ มือก็จิกเข้าที่ผ้าปูที่นอนอย่างไม่กลัวมันจะขาด


          ไม่นานนักร่างเล็กก็กระตุกเกร็ง​ก่อนที่แครอทน้อยจะพ่นน้ำออกมาจนเปรอะตัวและฝ่ามือของอีกคน


          พอเห็นแบบนี้ก็อดหน้าแดงไม่ได้แฮะ


         “นี่แค่เรียกน้ำย่อยนะครับ​”


          พูดจบเรนก็ทิ้งตัวลงมาทาบร่างของคนรักไว้​ ไนท์ที่ยังไม่ทันประมวลผลอะไรทันก็ทำตาปริบ​ ๆ​
ก่อนจะระบายยิ้มขึ้นเมื่อเรนจุ๊บเข้าที่แก้มนิ่ม


          “ไหนจะป้อนอะไรไนท์นะ?” มือเล็กคว้าเข้าที่ต้นคออีกคนพลางรั้งดึงลงมาทำให้ตอนนี้ปลายจมูกของเราชิดกัน


          “แครอทครับ​ รสสตรอว์เบอร์รี​ด้วย​ :)​”


          จบประโยคนั้นเรนก็บดจูบอีกคนอย่างเร่าร้อน​ มือใหญ่ลูบไล้บีบเฟ้นร่างเล็กตามแรงอารมณ์​
ก่อนจะพยายามใช้มือข้างที่ใส่เฝือกถอดกางเกงบอลออกอย่างลำบาก​


         เรนเลิกคิ้วขึ้นเมื่อไนท์ส่งมือบางมาช่วยเขาถอดอะไรที่ไม่จำเป็นออกไป​ทำให้ตอนนี้ร่างกำยำนั้นเปลือยเปล่า
​แต่ไนท์ยังคงเหลือเสื้อยืดอยู่เป็นปราการชิ้นสุดท้าย​ 


         –ถอดซะก็สิ้นเรื่อง


         ไนท์​เองก็ให้ความร่วมมือเขาเป็นอย่างดีทำให้เขาอดเอ็นดูอีกคนไม่ได้​
ถ้าให้พูดตามตรงเขารู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของคนรัก​ แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมอีกคนถึงได้กล้ายั่วเขาขนาดนี้​


          เรนผละจากร่างขาวเนียนก่อนจะเดินไปยังตู้เสื้อผ้าที่ตอนนี้มีชุดของเขาอยู่ด้วยบางส่วน​
มือใหญ่ควานหาของที่ซื้อมาไว้แต่ไม่ได้ใช้สักที​ จะได้ใช้งานมันก็วันนี้แหละนะ


          เรนจัดการสวมใส่ถุงยางกลิ่นสตรอว์เบอร์รีด้วยมือเดียวอย่างชำนาญ​
ทำให้ไนท์ที่มองเห็นการกระทำทุกอย่างนั้นเม้มปากด้วยอาการหน้าแดง


           “ดูชำนาญเนอะ” อดที่จะพูดขึ้นมาไม่ได้​ ดูสิ เรนทำอะไรก็ดูชำนาญไปหมดทุกอย่าง​
กลับกันที่กว่าเขาจะกล้าใจดีสู้เสือได้นี่ก็แทบจะกัดลิ้นเพราะความเขินไปสามล้านรอบแล้ว


          เรนร้องหึในลำคอก่อนจะเดินมาหาร่างบางที่นั่งจุ้มปุ้กรอเขาอยู่บนเตียง​
จูบซับไปที่กลุ่มผมหอมนุ่มอย่างถนอมก่อนจะช้อนร่างของคนรักขึ้นแล้วจัดแจงท่าดี​ ๆ


          “พร้อมกินแครอทหรือยังคะที่รัก”


         “ไอ่บ้า​ มาคะมาขาอะไรเล่า!” ฟาดมือใส่ต้นแขนอีกคนอย่างแรง​
เรนเลยได้แต่หัวเราะกับความน่ารักของคนใต้ร่าง


          บีบเจลลงบนมือจนชุ่มก่อนจะป้ายที่ช่องทางรักของอีกคน​
กระต่ายจอมยั่วคนเดิมนั้นกลับมาแล้วเมื่อเรนสอดใส่นิ้วกลางไปเพื่อให้คนรักคุ้นชิน​
ขาขาวค่อย​ ๆ​ ชันขึ้นมาเพราะความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้รับ​ นั่นทำให้คนกระทำได้ใจ


          “เจ็บมั้ย?” เอ่ยถามขณะที่มือก็ยังคงทำหน้าที่ได้ดีไม่มีบกพร่อง​ ไนท์พยักหน้ารับเบา​ ๆ​
ความจริงเขารู้สึกเจ็บด้วยแหละแต่เพราะรู้มาว่าถ้าผ่านตรงนี้ไปได้จะมีแต่ความสุข​ ดังนั้นเลยอดทนเพื่อคนรัก


           “ถ้าจะอดทนเพื่อให้เรนมีความสุขจะตีให้เลยนะ​”


          “อ่านใจไนท์ออกเหรอ?”


          “สีหน้าไนท์ฟ้องหมดแล้ว” เรนหยุดขยับนิ้วก่อนจะมองจ้องไปในแววตาที่มีน้ำคลออยู่​
“ถ้าไม่โอเคเรนจะได้หยุด​ ให้เรนมีความสุขแต่ไนท์เจ็บก็ไม่ยอมหรอกนะ”


          “ไนท์ทนได้น่า” ทำแก้มป่องใส่​ เรนจึงอดจิ้มแก้มนุ่มนิ่มเล่นไม่ได้


          “ดื้อว่ะ​ นี่ครั้งแรกของไนท์นะ​ มันเจ็บเลยแหละจะไหวเหรอ?”


          “ยอมเจ็บถ้าเรนเป็นคนทำ​” รั้งคออีกคนลงมาพร้อมจุ๊บเบา​ ๆ​ ที่ริมฝีปากได้รูป​
“เพราะงั้นช่วยรักไนท์เยอะ​ ๆ​ นะ”


           ไม่พูดเปล่า​ กระต่ายดื้อก็ชันขาข้างหนึ่งขึ้นก่อนจะตวัดเข้าที่เอวสอบ​
มือก็ไล้ไปตามกรอบหน้าที่หล่อเหลาดั่งเทพเจ้าบรรจงสร้างสรรค์​อย่างรักใคร่​
เรนจึงกุมมือเล็กนั้นไว้ก่อนจะพรมจูบตามมือไล่ขึ้นไปยังซอกคอขาว​


           “ถ้าเจ็บจิกเรนได้นะ​ แต่ระวังแผลให้ด้วย” พูดกลั้วหัวเราะแต่สายตากลับเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความเร่าร้อน
จนไนท์สัมผัสได้


           หน้าท้องบางหดเกร็งพร้อมส่งเสียงครางออกมาเมื่อจู่​ ๆ​ เรนก็ใส่นิ้วมาในช่องทางเขาอีกครั้งโดยไม่ทันตั้งตัว​
เขาขยับนิ้วอย่างเนิบนาบพร้อมหาจุดที่คนรัก​จะรู้สึกดี ถ้าจะทำมันก็ต้องได้รับความสุขทั้งคู่สิถูกมั้ย
เขาไม่ยอมให้อีกคนเจ็บคนเดียวหรอกนะ


         เรนอดก้มลงไปจุ๊บที่ปากบวมเจ่อของไนท์ไม่ได้ ตอนนี้อีกคนทั้งน่าแกล้งทั้งน่าเอ็นดูเลยล่ะ
เขาเพิ่มจำนวนนิ้วเมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างเริ่มปรับตัวได้ แต่ก็แอบเห็นน้ำตาเม็ดเล็กไหลออกมาอยู่ดี
เขาจึงใช้ปลายจมูกไล้น้ำตานั้นก่อนจะประกบจูบอย่างอ่อนโยนเพื่อปลอบประโลม


         นิ้วเรียวก็ยังขยับอยู่ในช่องทางที่เริ่มขึ้นสีแดง ดีที่เขาใช้เจลช่วยไม่อย่างนั้นไนท์อาจเจ็บมากกว่านี้อีก
กายขาวที่ขึ้นริ้วสีแดงจาง ๆ เริ่มสั่นสะท้านเพราะเรนนั้นเอาใจเก่งเหลือเกิน หายใจกอบโกยอากาศเข้าเฮือกใหญ่
เสียงหวานก็ยังคงดังอื้ออึงอย่างต่อเนื่อง


         “พร้อมนะครับที่รัก”


         เรนดึงนิ้วมือออกมาเป็นจังหวะเดียวกับที่คนรักได้สอดมือเข้ามายังกลุ่มผมเขาพลางขยำแน่น
แต่ก็ยังระวังแผลที่ศีรษะเขาเป็นอย่างดี มือใหญ่ชัดรูดแกนกายตนสองสามทีก่อนจะนำไปจ่อที่ช่องทางสีสวย
เรนมองอีกคนเป็นเชิงขออนุญาต ซึ่งไนท์ก็พยักหน้ารับก่อนจะหันใบหน้าขาวที่ขึ้นสีแดงหนี


          ร่างสูงดันตัวตนเข้าไปอย่างระมัดระวังเพราะกลัวแฟนของตนจะเจ็บ
ตอนนี้เข้าไปได้แค่นิดเดียวเขาก็แทบจะบ้าตายแล้ว อีกคนรัดเขาแน่นจนอยากจะปลดปล่อยตอนนี้ให้รู้แล้วรู้รอดไป


          “ไหวแน่นะ?”


          “ไหว อ๊ะ! ซี้ดด เรนอย่าแกล้ง!” ไนท์ทุบอีกคนทันทีเมื่อเรนแกล้งดันเข้าอย่างแรงก่อนจะผ่อนลงในตอนหลัง
ส่งเสียงหึในลำคอก่อนจะบดจูบอีกครั้งเพื่อให้คนรักผ่อนคลาย จริง ๆ ก็เรียกว่าเบนความสนใจจะเหมาะกว่า 


          “อื้ออ!!” เสียงหวานครางลั่นห้องอย่างไม่คิดกลั้นเพราะคนบนร่างนั้นใช้ตอนที่เขาสนใจกับรสจูบดันตัวตนเข้ามา
หาเขาในทีเดียว เรนกดแช่ไว้เพื่อให้คนรักคุ้นชินก่อนจะถอนจูบออกมาแล้วจุ๊บเบา ๆ แทน


          เมื่อเห็นว่าไนท์เริ่มปรับตัวได้แล้วเรนจึงเริ่มขยับตัว จากเชื่องช้ากลายเป็นเร่งความแรงตามอารมณ์
เสียงครางหวานหูเป็นเชื้อเพลิงชั้นดีที่ทำให้เขาได้ใจ ไนท์จิกเข้าที่แผ่นหลังแกร่งจนรู้สึกถึงเลือดที่ไหลซิบออกมา


           เสียงเนื้อกระทบกันเคล้าเสียงหอบกระเส่าของคนทั้งคู่ดังทั่วทั้งห้อง ไหนจะเสียงเตียงที่กระทบผนังจนดังอีก
ได้แต่ภาวนาว่าสายฟ้าอย่าได้ยินเลย ไม่งั้นเขาคงได้เอาหัวโขกกำแพงแน่ ๆ


          เรนจับร่างบางให้พลิกยืนเข่าทำให้ทั้งคู่หลุดออกจากกันแต่ก็แค่เพียงครู่เดียว
เพราะเมื่อจัดท่าทางให้ดีแล้วเรนก็เติมเต็มเข้าไปอย่างแรงทันทีจนไนท์จุกไปหมด


          ไปเอาแรงมาจากไหนเยอะแยะวะ!


          โถมตัวใส่อีกคนด้วยความหนักหน่วง ตอนนี้ไนท์รู้สึกว่าเรี่ยวแรงได้หายไปดื้อ ๆ
ก่อนจะทิ้งตัวบนที่นอนโดยที่ศอกยังยันกับเตียงเอาไว้ กลายเป็นว่าเปิดโอกาสให้แฟนตัวเองเข้ามาได้ลึกกว่าเดิม


          “มัน อ๊ะ ลึก อื้อออออ ลึกไป” ไนท์ร้องประท้วงเบา ๆ พลางซบหน้าลงบนเตียง
ที่จริงจะหนุนหมอนแต่ว่ามันกระจัดกระจายไปตอนไหนไม่รู้ 


          “อ่าา ไนท์ครับ เรียกชื่อเรนสิ” เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยขึ้น มือร้อนก็จับยึดที่เอวบางพลางบีบเค้น


         “ร เรน อือออ รักนะ”


         “รักเหมือนกันครับ อ่าาา” เอวสอบโถมเข้าหาอีกคนแบบไม่ยั้งแรง จนตอนนี้ไนท์รู้สึกว่าจะถึงปลายทางอีกครั้ง
เสียงหวานหวีดร้องออกมาลั่นเมื่อเรนกระแทกย้ำ ๆ ก่อนที่จะรับรู้ได้ถึงของเหลวที่ออกมาจากตัวเอง
ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่เรนกระตุกเกร็งก่อนจะทาบทับร่างของเขาพอดี


          “ฮื่อ หนักอะ ลุกได้มั้ย” ไนท์ที่นอนหอบอย่างเหนื่อยอ่อนดิ้นหวังให้คนที่นอนทาบทับอยู่ลุกออกไป
แต่กลายเป็นว่าอีกคนตีมึนกอดเขาไว้เฉยเลย


          “ลุกไม่ไหวแล้ว ขอนอนกอดหน่อยนะครับเมีย” พูดจบก็จุ๊บที่ต้นคอขาวซึ่งตอนนี้มีแต่รอยสีกุหลาบแต่งแต้ม
เต็มไปหมด เรนยิ้มอย่างพอใจในผลงานของตัวเองก่อนจะค่อย ๆ ถอนแกนกายออกมา
แล้วดึงให้ไนท์มานอนหนุนแขนตนดี ๆ


          “อะไรใครเมีย”


          “โห ได้กันขนาดนี้ไม่เรียกเมียให้เรียกอะไรล่ะครับคุณ” แล้วก็ได้รับคำตอบเป็นการฟาดเข้าที่ต้นแขนอย่างแรง
โดยที่เรนหัวเราะอย่างชอบใจ กระชับอ้อมกอดก่อนจะจูบที่หน้าผากของอีกคนด้วยความรัก


          “แขนก็ยังใส่เฝือกแต่เปรี้ยวจังเลยนะคนนี้” จิ้มไปที่เฝือกของคนรักเบา ๆ ก่อนจะลูบไปตามลวดลายบนเฝือก
ที่เขาและสายฟ้าบรรจงวาด


          “ทำไงได้ล่ะ แฟนยั่วเก่งขนาดนี้” 


          ไนท์เบะปากใส่อีกคนเป็นเชิงเถียงว่าไม่ได้ยั่วสักหน่อย ก่อนที่ความอ่อนเพลียจะเข้าครอบงำ
จึงขยับซุกอกแกร่งอย่างออดอ้อน เรนยิ้มเอ็นดูแฟนตัวเองรอบที่ล้าน จะน่ารักเกินไปแล้วเขาล่ะอยากซื้อคำว่าน่ารัก
มาใช้กับไนท์คนเดียวจริง ๆ


          เขาพยายามยันกายเอื้อมไปปิดไฟหัวเตียงอย่างระมัดระวังก่อนจะคว้าผ้าห่มที่กองอยู่มุมเตียง
ขึ้นมาห่มให้เราทั้งสอง เสียงลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอบ่งบอกว่าอีกคนได้เข้าสู่ห้วงนิทราไปแล้ว
ก็อดไม่ได้ที่จะหอมแก้มคนหลับ


          “ฝันดีนะครับดวงใจของเรน”
____________
______
___
Talk with​ KANOMVONG​ ::


แครอทที่ไม่ได้แปลว่าแครอทอะค่ะ อรุ่มมมมมมม🌚🌝 อ่านจบอย่าลืมไปเม้นให้ไร้ด้วยน้าา
หรือจะเข้าไปหวีดที่ #เบบี๋ของไนท์ ก็ได้นะงับคือจีง ๆ แท็กเงียบเหงามาก งอแง
แล้วที่สำคัญคือ 2.8 M จอยแน้วววว ฮื่อออ ขอบคุณทุกคนที่เอ็นดูเรื่องนี้มาก ๆ เลยนะคะ💗💗

ว่าแต่ว่าน้องสายฟ้าไม่ได้ยินใช่มั้ยรู้ก //ทำหน้าเลิ่กลั่ก